செங்கோட்டை

ஓரு குறும்பு சிறிப்பில் என்னை பார்த்தான் , நான் அவனை கண்கொண்டு பார்க்க முடியாமல் தலையை குனிந்தேன்.அவன் என் தாடை பிடுத்து தூக்கி அவன் முகத்துக்கு நேராக அவனை பார்க்க, நான் உதட்டை இரத்தால் நனைத்தேன்,
என்னை அணைத்து கொண்டு அவன் கண்ணும் ஏன் கண்ணும் மோகத்தை சுண்டி விட்டது, என்னை பதம் பார்க்க அவன் என்னை அணைத்தபடி ஒருவரை ஒருவர் உணர்ச்சிக் கடலில் மூழ்கினோம். இருவர் உடலும் அனல்லாக கொதித்தது.
பல நாள் ஏக்கத்தில் இருந்த அவன் ஏன் இரண்டு கன்னங்களிலும் மாற்றி மாற்றி முத்தம் கொடுத்து கொண்டிருந்தான். என்னையும் மீறி அவன் கொடுத்த முத்தங்கள் அனைத்தையும் வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன். எனக்கும் அது பிடித்து இருந்தது ஒரு முத்தம் கூட நான் திருப்பி கொடுக்கவில்லை. அவன் கொடுத்த முத்தங்களை எந்த தடையும் இன்றி நான் வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன். ஒருகட்டத்தில் உணர்ச்ச்சிகள் அடங்காமல் அதிகமானது. கன்னங்களில் முத்தம் கொடுத்த அவன் என் தாடை பிடித்து அவன் இதழ்களில் ஏன் உதடுகளால் ஆழமாக முத்தமிட்டான். கொதித்துக் கொண்டிருந்த அவன் உடம்பை விட அவன் கொடுத்த முத்தம் இன்னும் சூடாக இருந்தது.
மோகத்தில் இருந்த நான் சட்டென்று நினைவுலகத்துக்கு வந்தேன். 'என்ன செய்கிறேன் நான் ? என்னதான் வெளிப்பார்வைக்கு ஒரு அழகான பெண்ணாக இருந்தாலும் உள்மனதில் உண்மையிளும் நீ ஆண் என்கிறதை மறந்து விட்டாயா? என்று என் மூளை கடிந்து கொள்ள, சூடான அவன் உதடுகளால் என்னுடைய உதடுகளை கவ்விக் கொள்ள அவன் உதட்டில் இருந்து என்னை விடுவித்துக் கொணடு அவனை தள்ளினேன். கண்களை மூடிக் கொண்டேன். இருந்தாலும் ஒரு மனது வேண்டும் என்று கூற திடுக்கிட்டுப்போய் என் உணர்ச்சிகள் பொங்க அதே வேகத்தில் அவனை கட்டி பிடுத்து இதல்கள் திறந்து நாவை வீட்டு சுழற்றினேன்
இவன் போல் வீரம் மிகுந்த ஆணிடம் தான் ஏன் பெண்மையை இழக்க வேண்டும் என்று முடிவு கொண்டேன்.
சற்று என்று இருவரின் இதழ்களும் தழுவி கொண்டு இடை விடாமல் முத்தம் குடித்து கொண்டோம் அவனும் என்னை கட்டி அனைத்து குழந்தை தூக்குவது போல் என்னை அவன் மேலே தூக்கி தொப்புலில் முத்தம் கொடுத்தான். நான் கண்முடிக் கொண்டு பல்ளை கடித்து கொண்டு சீனுங்கினேன். அவன் மூச்சு காற்று என் தொப்புளில் மீண்டும் மீண்டும் அவன் இதழ்களால் தழுவ அளவு இல்லாத காமம் கூச்சம் எல்லாம் சேர்த்து என் இரு கால்களும் உணர்ச்சியில் பின்னி கொன்டது . என்னை பார்த்து,அவன் கவிதை போலியா ஆரம்பித்தான்
உன்னை சிலையென செதுக்கி, அதில் உன் அழகைக்கண்டு -கற்களாய் சிதறிபோனேன் தேனே
உன்னை வர்ணிக்க வார்த்தைகள்
தேடினேன் - இலக்கணத்தில் !
அதில் வார்த்தைகள் இல்லையென்றாலும்!
தலைக்கணத்தோடு கூறுகிறேன்
இவ்வுலகில் நீ மட்டுமே அழகு இது எனக்கு போதும்

இளவரசன் (சி ):போதும் உங்கள் கவிதை மாவீரனே ,போதும் போதும்!!
விக்ரமன் :உன்னை இப்போ வர்ணித்தே திருவேன் பாவையே
உன்
இதழோரம் - சிவப்பு !
இடையோரம் -மறைப்பு !
இருந்தாலும் -என் மனம்
உன்னை அள்ளதுடிக்கிறது
வாழ்வில் வெல்லதுடிக்கிறது! மங்கையே
அந்த இரவு வெட்டவெளியில் இருவரும் எங்கள் காம பிணைப்பை கொண்டாட ஆரம்பித்தோம், அவன் ஏன் ஓரு முலையை பிடித்து காம்பை நாவால் சுழற்றினான் மறு முலையை கையால் அழுத்தினான். என்னை மீறி கொண்டு தாபம் தலைக்கு ஏரியாது,ஏன் யூனியாய அவன் விரல்கள் தொட்டு தடவி கொடுத்தான். ஏன் கைகள் ஏன் மேனியே தொட்டு தடவி மோகத்தை நானே ஏற்றி கொண்டேன்,அதில் உமிழ்நீர் போங்க அவன் நாவை நுழைத்தான், அவன் செய்வது எனக்குள் தாபம் உண்டனது. அவனை ஏற்றி கொண்டு கட்டி தழுவி இருக்கி அணைத்து இருவரும் கால்களை பின்னி கொண்டோம், அவன் முத்தம் கொள்வதை மீறி என்னை அடக்க முடியாமல் அவனை கரை ஓரம் படுக்க வைத்து அவன் மேனி முழுவதும் முத்தத்தில் அவனை ஆளா துடித்தேன் .அவன் காம்பையும் பிடித்து கடித்தேன், கிழே இறங்கி அவன் லிங்கத்தை முத்தம் இட்டு என் உதட்டின் இதழ்களால் வருடி உள்வாங்க எனக்குள் பேரின்பம் கொண்டேன் .அதில் அவனும் பேரின்பம் அடைந்தான், என்னை அதில் இருந்து விளக்கி ஏன் உதட்டில் முத்தம் கொண்டு, அவன் ஆண்மை சின்னத்தை தன் மனைவி ஆக போகும் ருத்ரதேவியின் யூனியின் நுழைவுயில் செலுத்தி இருவரும் காம வெள்ளத்தில் ஒன்றாக நீரடினோம் , அதில் தேவி தன் கன்னித் தன்மையை பரி கொடுத்தாள். பின்பும் அவன் விடவில்லை. அவளை அழைத்து கொண்டு இருவரும் ஒன்றாக நிர்வாணமாக நதிகறையில் நிரடினோம் ,

அதிலும் எனக்கு புது வித அனுபவத்தை கொடுத்தான். ஆற்றின் தண்ணிர அவன் விளையாட்டுக்கு தோல் கொடுத்தது.நான் அவனுக்கு என்றே பிறந்தேனோ என்று உதட்டுடன் உதடு வைத்து உயிரின் உயிராக பிணைந்து கொண்டோம். அந்த நீரின் அலைகள் எங்களை மேலும் மேலும் அதிருப்தி கொள்ள வைத்தது.
ஒரு ஆண் மணம் கொண்ட பெண் நான் எப்படி இன்னொரு ஆண் இடம் உடல் உறவு கொள்ள முடியும் என்ற எண்ணம் இப்பொழுது முற்றிலும் விட்டு விழகி இந்த நொடியில் இருந்து முழு பெண்ணாக இவனுடன் வாழ வேண்டும் என்று சபதம் கொண்டேன்.. இனிமேல் என்ன நினைத்தாலும் அவனை நான் விட்டு விழக போவது இல்லை. அவனிடம் முழுவதமாக என்னை நானே சமாதி அடைந்து விட்டேன் . இருவரும் இனிமேல் ஓர் உயிராக இருக்க வேண்டும் என்று விருப்பம் கொண்டோம். அவன் குத்திய வேகத்தில் என்னுள் இருந்த உயிர்னுக்களை அவன் விந்துனுக்கள் பிடித்து சேர்த்து கொண்டதை உணரந்தேன். அந்த முழு திருப்தியில் கொஞ்ச நேரம் அவன் நினைப்பலே படுத்தேன். பின் எல்லாம் முடிந்தது.இருவரும் மாற்றி மாற்றி முத்தம் குடுத்து கொண்டோம். பின்பு அங்கு இருந்து இருவரும் பிரிந்து விட்டோம்.
அதன் சந்தர்ப்பதில் இருந்து எல்லாமே மாரியாது, நான் ஆசையும் ஏக்கமும் கொண்டு தினமும் இப்படியே யாருக்கும் தெரியாமல் இருவரும் சந்திப்பது வாழக்கம் ஆகி விட்டது.
நான் சந்திப்பதை ஏன் பாதுகாவலரும் சிலர் பார்த்து விட்டனர்,
ஒரு நாள் காலை நேரம் என்னை அரியாமலே குமட்டல் வந்தது. ஓடி சென்று கழிப்பறையில் வாந்தி எடுத்தேன்.
நானும் சாதாரணமான வாந்தி தான் என்று குளித்து விட்டு ஆண் ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு உணவு அருந்தும் மேசைக்கு சென்றேன்,
எப்பொழுதும் தனியாக தான் மனைவியுடன் உணவு அருந்தவேன். ஆனால் எதிர்பாராத விதம்மாக அங்கு அனைவரும் அமர்ந்து இருந்தனர். பழ நாட்கள் கழித்து இப்போ ஒன்றாக அம்மா அப்பா தங்கை மனைவியுடன் உணவு அருந்த போகிறோம்,அதை கண்டவுடன் என்ன நடக்க போகிறதோ என்று தெரியவில்லை.இப்பொழுது நான் முற்றிலும் மாறுபட்டு இருக்கிறேன் என்பது அறியாமல். ஏன் கம்பிர நடையை மறந்து அன்னா நடையில் அவர்கள் முன்பு வந்தேன்.மனைவியும் தங்கையும் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து அதிர்ச்சியில் முழித்து இருந்தனர்.ஏன் அம்மாவும் அப்பாவும் என்னை கூர்ந்து காவனித்தனார் . தங்கையும் மனைவியும் எதுவும் பேச முடியாமல் முழித்தனார்,
அம்மா :சந்தேகத்துடன்
"இளவரசனே உன் உயரம் இடை அனைத்தும் ரொம்பாவும் குறைந்து இருப்பதை பார்க்கிறேன், உன் முகமும் வேறா அழகிய வடிவுமைப்பில் காணப்படுகிறது , என்ன நடக்கிறது, உங்களுக்கு எதாவது உடலில் பிரச்னையா?
இளவரசன் (சி ):( அவர்களுக்கு இப்போ தான் தெரிகிறதா) "அப்படியா அம்மா எனக்கு நீங்கள் சொல்லி தான் இப்போ தெரிய வருகிறது.நான் எப்பொழுதும் போல தான் இருக்கிறேன்.
அம்மா :சந்தேகத்தில் "சேரி, முதலில் சாப்பிடுங்கள் அப்பறம் பேசலாம்.
நானும் எதுவும் பேசாமல் அடக்கமாக அமர்ந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். சாப்பிடும் போது திரும்பவும் என்னை மீறி குமட்டால் வந்தது,சற்று என்று எழுந்து ஓடி சென்று அடுத்த அறையில் வாந்தி எடுத்தேன்.

அனைவரும் ஏன் பின்னாடியே வந்தார்கள். என் அம்மா ஓடி வந்து ஏன் தலையை பிடித்து கொண்டார். அப்பொழுது நான் குனிந்து இருக்கும் பொழுது ஏன் முலை நான் அணிந்த ஆண் ஆடையில் இருந்து பிதுங்கி வெளியே குலுங்குவதை பார்த்தார். அதிர்ச்சியில் என்னை உடனே கையை பிடித்து நாடியாய் பார்த்தார்.
அப்படியே இழுத்து கொண்டு எதுவும் பேசாமல் என்னை தனியே ஒரு அறைக்கு இழுத்து சென்றார்.
அம்மா : நீ ஏன் பையன் இல்லை! நீ யார் முதலில் சொல்லு?.
இளவரசன் (சி ):நான் தான் ருத்ரதேவன் உங்கள் மகன் அம்மா என்றேன்.
அம்மா : கோபத்தில், கண்டிப்பாக இல்லை நீ ஒரு பெண்
உண்மையை சொல்லு இல்லை என்றால். அத்திரத்தில், எப்படி கேட்க வேண்டுமோ அப்படி கேட்கிறேன் பார்க்கிறாயா என்றார்.
இளவரசன் (சி ):இது தான் சந்தர்ப்பயம் என்று, நான் நடந்ததை அனைத்தும் சொன்னேன். இப்போ நான் முழு பெண்னாக மாறி இருக்கிறேன் .நடந்த அந்த போரின் வெற்றிக்கு கிடைத்த பரிசு தான் இது அம்மா என்றேன்.
அம்மா :இல்லை நீ சொல்வது எல்லாம் போய். நீ சொல்லவில்லை என்றால். அப்பறம் தண்டனைக்கு ஆள் ஆகி விடுவாய், ஏன் பையன் எங்கே? என்று ஆளா தொடங்கி விட்டார்.
இளவரசன் (சி ):எனக்கு வேறு வழி இல்லாமல் ஏன் ஆடைகளை முழுவதுமாக கழற்றி விட்டு ஏன் மச்சத்தை காண்பித்து நின்றேன். "இப்பவும் நம்ப வில்லை என்றால் நீங்கள் உங்கள் தண்டனையை குடுக்கலாம்".
அம்மா :அவர் அதிர்ச்சியில்" ஐயோ ஏன் செல்வமே எப்படி நடந்தது" என்று கண்ணீர் ஆறு போல் கோட்டி கொண்டே என்னை அனைத்தார்..
அவர் மனதும் இதை ஏற்று கொள்ளவில்லை, அழுது கொண்டே இருந்தார்.
அம்மா :என்ன நினைத்தார் என்று தெரியவில்லை "சேரி நீ இப்போ தாய்ச்சி அடைந்து இருக்கிறாய் இதற்கு யார் காரணம்? என்றால்.
இளவரசன் (சி ):நான் மகிழ்ச்சியில் ஓஹோ அப்படியா அம்மா !!!என்றேன்
அம்மா :என்ன அப்படியா! உன் பதிலை பார்த்தால் எல்லாமே முடிவுடன் தான் இருக்கிறாயா?? அதை விடு யாரு அது?என்றார்.
இளவரசன் (சி ):தயக்த்துடன் விக்ரமன் தான்.
அம்மா :அட பாவி நீ பெண்னாக மாறியா அதிர்ச்சி இன்னும் ஓயாவில்லை அதற்குள் காதல் கொண்டு கார்பம் வேறு அடைந்து இருக்கிறாய் உன்னை என்ன சொல்ல என்று ஓங்கி அரைந்தார்.
ஏன் கண்ணங்களை பற்றி கொண்டு, எதுவும் பேசாமல் அடியும் வாங்கி கொண்டு நின்றேன்
அம்மா :நீ தான் இந்த நாட்டின் அடுத்த மகாராஜா என்று பெருமை கொண்டு இருந்தேன்.ஆனால் இப்படி உன் மாற்றத்தை நினைத்து கூட பார்க்க முடியாவில்லை.அதில் தாய்மை வேறு என்று திரும்பவும் அழுதார்.
நான் நடந்ததை எல்லாமே ஒன்று விடாமல் கூறினேன். அதை கேட்ட அம்மா மனதும் ஏன் மீது இருந்த கோபம் குறைந்தது.
அம்மா :இப்பொழுது வேறு வழியும் இல்லை, நீ நாட்டுக்காக செய்த இந்த தியாகம் கொண்டு தான் மக்களுக்கு உன்னை உணர்த்த முடியும். அதில் இப்பொழுது கர்பம் வேறு,அதனால் உன்னை அவனுக்கு மணந்து குடுப்பதை தவிர எங்களுக்கும் வேறு வழியும் இல்லை.

பிறகு மஹாராஜாவுக்கும் இதை பற்றி எல்லாம் தெரிந்து விட்டது.
அவரும் அழுது கொண்டே வேறு வழி இல்லாமல், இதை சம்மதித்து கொண்டார்
என் கல்யாணத்துக்கும் ஒப்பு கொண்டனர்,
இல்லை என்றால் மற்ற நாட்டு மன்னர்களுக்கு செங்கோட்டை இளவரசன் பெண்னாக மாறி விட்டான் என்று தெரிந்தால். நம் நாட்டை போரில் எழிதில் வென்று விடுவார்கள் என்பதை சிந்தித்து, மாபெரும் செங்கோட்டை சாம்ராஜயத்தை விர விக்ரமன் நாட்டுடன் இணைக்க சம்மதித்தார்கள் !
இந்த சமயத்துக்காகா காத்து இருந்த விக்ரமனும் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்தான்.. செங்கோட்டை நாட்டு மக்களும் அவர்கள் நாட்டு இளவரசன் இப்பொழுது அழகான இளவரசியாக மாறி இருப்பதற்கான காரணத்தை உணர்ந்து கொண்டு,
இளவரசன் ருத்ரதேவன் மக்களுக்காக தன்னையே உருமாறி இளவரசி ருத்ரமதேவி இருப்பதை உணர்ந்து அவரின் தியாகத்தை நினைத்து அனைவரும் பாராட்டி மகிந்தனார்.
எனவே ருத்ரதேவன் என்னும் மாவீரன் இப்போ ருத்ரமாதேவியாகி மாறி தன் நண்பனையே கணவனாக மணந்து வாழ தயார் ஆகி விட்டாள்.
இரு மாபெரும் ராஜ்ஜியமமும் ஒன்று சேர்ந்தால் மற்ற மன்னர்கள் நாட்டின் மேல் போர் தோடுக்க அஞ்சுவர்கள் . அதற்கு இதுதான் தீர்வு என்று மக்கள் அனைவரும் ஓப்பு கொண்டனர்.

தங்கை, மனைவி மற்றும் பெற்றோர்கள் முன்னிலையில் ருத்ரமாதேவி விக்ரமன் கட்டிய தாலியை மனமாரா ஏற்று கொண்டாள் .
கணவர் விக்ரமனுடன் கை கோர்த்து கொண்டு மணப்பெண் ஆடையில் ஹோமத்தை சுற்றி வலம் வந்தனர். "அந்த மண கோலத்தில் நான் விக்ரமனை பார்த்த போது ஏன் மனதில் "ஏன் ஆசைகளும் கனவுகளையும் எல்லாம் தொலைத்து விட்டு திருமணம் செய்ய வில்லை ஆசைகளோடும் கனவுகளோடும் தான் உன்னை திருமணம் செய்கிறேன், உன்னோட கை கோர்த்து ஏன் கனவுகளை நிஜமாக்கா தான் அன்பே "என்பதை மனமார மகிழ்ந்தேன்.
திருமணமும் நடந்து முடித்தது. சம்பிரதாயம் படி திருமணத்துக்கு பின் பெண் கணவன் வீட்டுக்கு செல்வது வழக்கம். அதனால் அவரின் புகுந்த நாட்டுக்கு செல்வதால் இன்றே ருத்ரமாதேவி செங்கோட்டையின் இறுதி நாள் என்பதால் கண் கலங்கி கொண்டு ராணியும் ராஜாவிடமும் ஆசிர்வாதம் பெற்று தன் மனைவி மாதவின் கால்ழிலும் விழுந்தால், கணவனை மாதவி தூக்கி இறுக்கி கட்டி அணைத்து கொண்டு இருவரும் கண் கலங்கினார்கள் . மேலம் சத்தம் கேட்டது, என் நாட்டு மக்கள் அனைவரும் திருவிழா போல் இதை கொண்டாடினார்கள் .
வீரம் பொருந்திய அரசானாக பார்க்கபட்ட ருத்ரமதேவன் இன்று அழகிய மங்கையர்ராக உருமாறி, கூடிய விரைவில் இரண்டு மாபெரும் ராஜ்ஜியத்துக்கும் வாரிசு வயிற்றில் உருவாக போவதை எண்ணி இரு நாட்டையும் ஒரே வாரிசு ஆழ போகப்போகிறது என்கிற பெருமை கொண்டாள் ருத்ரமதேவி. ஒரு மாவீரன் மாவீரியாக மாறி இன்னோரு மாவீரனின் ஆண்மைக்கு அடங்கி கொண்டு திருமணம் முடிந்து அவரின் நாட்டிற்கு ராணியாக செல்ல கூடியா பாக்யம் ருத்ரதேவனுக்கு மட்டுமே கிடைத்து இருப்பது ஒரு வர பிரசாதம்..

என் கண்ணழனுக்கு முதன் முதலில் எல்லோரும் சம்மதத்துடன் ஏன் முதலிரவில் என் கற்பை மீண்டும் விருந்து வைப்பதற்காக, என் இரு கால்களையும் விரித்து வைத்து ஏன் யூனியின் குறியை காட்டுகிறேன் . குறிப்புழையில் ஆண்மகன் குறி குத்தியதும், கற்பின் அடையாளமாம் கன்னிச்சவ்வு தன் யோனியின் உள்ளே கிழியும்போது வார்தைகளுக்குள் வரவைக்க இயலாத இரத்தவலியை சத்த முனகலில் தாங்குகிறேன் . அதன் பலனாக முன்பே பத்து மாதங்கள் கருவை சுமக்கும்போதும் வலி. அக் கரு குழந்தையாக பிறக்கும்போதும் வலி. அப்பப்பா அது எட்டிப்பார்க்கா போகிற வலியை தாயமாயுடன் நான் ஏற்று கொண்டேன். நான் கார்பம் ஆகி ஏன் வயிறு வீங்கி நீற்பதை பார்த்து பெரும் மகிழ்ச்சி கொண்டேன். அவனும் என்னை பாதுகாப்பாக பார்த்து கொண்டான்.
எனக்கு சிரூம் நடந்தது, அனைவரும் வந்தனர், அதில் ஏன் மனைவி என் இரு கைகளில் சந்தனம் பூசி, ஏன் நெற்றியில் குங்கும போட்டு வைத்து ஏன் காது அருகில் "சீக்கரம் நம் நாட்டுக்கு வாரிசு முதலில் ஏன் கையில் கொண்டுக்க வேண்டும் தோழி, என்று கண்ணதாய் பிடித்து கிழ்ழினாள், நானும் பூரிப்பில் மகிழ்ந்தேன்.என் மனைவி என்னை அணைத்து கொண்டு கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தால்.
என் பிரேசவ நாளில், ஒரு ஆண்மகன் எவ்வளவு பெரிய வீரனாக இருந்தாலும், ஒரு பெண் தன் குழந்தையை பிரசவிக்கும் நிகழ்வை நேருக்குநேர் பார்க்க அணு அளவுகூட தைரியம் இருக்காது. ஒரு வீரம் மிக்க ஆண் அவன், ஆனால் அந்நிகழ்வை பார்ப்பதற்கே பயப்படுகிறான் என்பதை உணர்ந்தேன்.என் கைகோர்த்து ஏன் நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்தான். நான் என் வலியை, இரு பிளந்த கால்களின் வழியே கசியவிட்டுக் கொண்டு இருந்தேன்.. துயரமும் கூட... அந்த வலியுடன் குழந்தையை பெற்றெடுத்தவுடன் என் பெண்மையின் சிறப்பு இன்னும் முடிவதில்லை என்பதை தெரிந்தேன் . அக்குழந்தையைச்சுற்றி பாசமென்னும் பாதுகாப்பு போட்டு வைப்பதுடன், குழந்தைக்கு சோறுட்டுவதில் இருந்து, தாலாட்டுவது வரை சீராட்டி வளர்த்தேன் . இந்த உலகத்தை விட்டு விடைபெறும் வரையிலும் அந்த பாசப்பாதுகாப்பு நீடிப்பதே தாய்மையின் உச்சம் என்று உணர்ந்தேன்.

நாட்களும் கடந்தனா செங்கோட்டையும் மதுராந்த்தியம் ஒன்று சேர்ந்தது மாதவி மஹாராணியாக பொறுப்பு ஏற்றல் விக்ரமன் மகாராஜாவாக இரு நாட்டையும் ஆண்டான், இதில் எதிர் நாட்டு மன்னார்கள் அனைவரும் செங்கோட்டை கைப்பற்றும் நேரத்துக்காக காத்து இருந்தனர்.
அதான் இடைவெளியில்
விக்ரமன் அரண்மனையில் ருத்ரமாதேவி இரு குழந்தைக்கும் பொறுப்புள்ள தாயாக மாறி இருந்தாள் ,எப்பொழுதும் போருக்கு சென்ற வெற்றி பெற்று வரும் தன் கணவன் விக்ரமன் வருகைக்கு தலையில் மல்லிகை பூவும் நெற்றியில் குங்குமம், தட்டில் தீபம் ஏற்றி கொண்டு அவன் வருகைக்கு ஏங்கி கொண்டு காத்து இருப்பது வழக்கம் ஆகி விட்டது.
அவன் கட்டிய தாலி நினைத்தே மனதில் கொண்டு பொறுப்பான துணைவியாகவும் , அன்பான தாய் ஆகவும் வாழ்ந்து வன்தான்(ள் )

THE END