మే తొమ్మిది... మరో భయానక అనుభవం

మే పదకొండవ తేదీన, పన్నెండవ తేదీన అసలైన పండుగ. భారతక్క, ఖుష్బూ, మేమంతా పండుగ కోసం ఏం, ఏం కొనుక్కోవాలో ప్లాన్ చేసుకుని బజార్ కు వెళ్ళాం. అక్కడ కొనుగోలు చేశాకా ఊరు చివర ఒక ట్రాన్స్ జెండర్ సిస్టర్స్ మీటింగ్ జరుగుతోంది. అక్కడికి మేం చేరే సరికి రెండు వందల మందికి పైగా సిస్టర్స్ ఉన్నారు. అందరూ ఉత్సాహంగా కేరింతలు కొడుతున్నారు. ఆ ఉత్సాహం, సందడి మామా పల్లెటూరి కాలువ గట్టు పై ఉన్న రావిచెట్టు పై సాయంకాలం చేరుకున్న పక్షుల కిలకిలల లాగా ఉంది.
మా పదిమంది బాచ్ అక్కడికి చేరేసరికి భారతక్క ను చూసి గుర్తు పట్టి ఆనందం గా వచ్చి అందరూ అందరినీ కౌగలించుకొని టున్నారు.
అప్పటికి టైం రాత్రి ఎనిమిదిన్నర అవుతోంది.
రాగిణక్క నుంచి ఫోన్ వచ్చింది. నేను ఒక రోజు ముందుగానే వస్తున్నా. ఇంకో గంటలో నువ్వు పెట్టిన అడ్రస్ ప్రకారం నేను హోటల్ లో నీ రూం దగ్గరికి వస్తాను. నువ్వు భారతక్క వాళ్ళ తో ఊరు చివర పార్టీకి వెళ్ళావని తెలుసు. నువ్వు వచ్చెయ్యి. ఇద్దరం కలిశాకా డిన్నర్ చేసి పార్టీకి వెడదాం. అంది. అందుకని భారతక్క కి చెప్పి నేను ఆటో చేసుకుని హోటల్ కి బయల్దేరాను. ఆ కంగారు లో నేను నడుస్తూంటే ఒక ట్రాన్స్ జెండర్ అక్క చూసుకోకుండా నా కుడి కాలి చెప్పు ను తొక్కింది. చెప్పు తెగి పోయింది. నేను ఆటో ఎక్కి వెడుతూ మధ్యలో చెప్పుల షాప్ దగ్గర ఆపమన్నాను. ఆటో డ్రైవర్ మంచి యువకుడు. అయితే పొలైట్ గానే ఉన్నాడు.
ఆటో ఎక్కేటప్పుడే లంగా, ఓణీ లో ఉన్న నన్ను అప్రిషియేటింగ్ గా చూశాడు. ఆటో దారిమధ్య లో రోడ్ కి ఇటు సైడ్ ఆపి మేడం రోడ్ కి అటువైపు చెప్పుల షాప్ ఉంది. కొనుక్కుని రండి. అని చెప్పాడు. నేను వెళ్లిన షాపులో ఫ్లాట్స్ కోసం అడిగాను. ఫ్లాట్స్ మాకు రన్నింగ్ తక్కువ. అందుకని మేం అమ్మటం లేదు. తక్కువ హీలున్న జత తీసుకోండి. అని చెప్పాడు షాపతను.
నేను చెప్పులు కొనుక్కుని రోడ్డు దాటుతుంటే ఒక మోటార్ సైకిల్ వేగంగా నా వేపు వస్తోంది. దాన్నుంచి తప్పు కోవాలి అని మోటార్ సైకిల్ కి ఎదురుగా నిల్చున్నాను. బండి వేగంగా వచ్చి నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో గట్టిగా తాకింది.

మర్మ స్థానం లో తట్టుకోలేని నొప్పి పుట్టింది. కొంచెం మోకాళ్ళు రెండూ దగ్గరగా జరుపుకుని ఒంగి నిలబడి, తగిలిన దెబ్బకు రెండు చేతులతో మర్మాన్ని పట్టుకొని ఉపశమనంకోసం అలా నిలబడి పోయాను. ఆ బండిమీద ముగ్గురు కుర్రాళ్ళు. మోటార్ సైకిల్ ను నా చుట్టూ ఒక రౌండ్ తిప్పి తమిళంలో ఏదో అంటున్నారు. ఒకడు నా భుజం పైన చెయ్యి వేసి నిమురుతూ నెమ్మదిగా నా ఎదపొంగులపైకి జరిపి "దామనే దామను గుడ్ సైజ్" అని చను మొన ని గట్టిగా గిల్లాడు. ఇంతలో రెండో వాడు "యా ఊరు" అని అడిగాడు. నేను నొప్పి తో బాధ పడుతూనే, ఊరు చెబుతే వదిలేస్తారేమో అని "ఆంధ్ర అన్న" అన్నాను. "తెలుగు పోరి! రొంబ పెరిమాదం. అన్న ఇల్లే. హజ్బెండ్స్. త్రీ హస్బెండ్ స్ ఫర్ దిస్ నైట్." అన్నాడు.
మూడో వాడు బండి నడుపుతూనే ముందు చక్రంతో నా మోకాలును ఢీకొట్టాడు. ఆదెబ్బకు నేలపై కూలబడ్డాను. వాళ్ళు ముగ్గురూ బండి ఆపి నా రెక్కలు పట్టుకుని పైకి లేపారు. ఇద్దరు చెరో బ్రెస్ట్ పెట్టుకున్నారు. ఒకడు నా బట్స్ పై చెయ్యి వేసి నిమురుతూ "హాపీ... హాపీ" అంటున్నాడు. ముగ్గురినుంచి తాగిన వాసన గుప్పుమని కొడుతోంది.
ఇదంతా దూరం నుంచి చూస్తున్న ఆటో డ్రైవర్ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాళ్ళతో ఎదో చెప్పి విడదీసి నన్ను చెయ్యి పట్టుకుని నడిపించుకుంటూ ఆటో వరకు తీసుకు వెళ్ళి లోపలికి ఎక్కించి ఆటోను అక్కడ నుంచి వేగంగా కొంచెం దూరం తీసుకుని వెళ్లి ఒక సందు మలుపులో మసకగా ఉన్న స్ట్రీట్ లైట్
వెలుగులో తనూ నా వెనక సీట్ దగ్గరకు వచ్చి నా పక్కన కూర్చుని నన్ను ఒళ్ళోకి తీసుకుని ఓదార్చాడు. నా మోకాలు నొప్పి తగ్గించటానికి నా లంగా పైకి జరిపి మోకాలి పై రుద్దుతున్నాడు. అప్పటికి ఆటో డ్రైవర్ కూడా వశంతప్పాడు. అతని ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసలలో కామం వేడి గట్టిగా ఉంది. నెమ్మదిగా నన్ను తన వొళ్ళోకి పూర్తిగా జరిపేసుకున్నాడు. వెనుక నుంచి లంగా పైకి జరిపి, అండీస్ స్ట్రిప్ చేస్తున్నాడు. నేను నియంత్రించ లేక పోతున్నాను. పైన పొంగులు రెండు నొక్కుతూ, వెనుకనుంచి ప్లగ్ ఇన్ చేస్తున్నాడు. ఇంక శక్తిని అంతటినీ కూడగట్టుకుని వాడి ఒళ్ళోంచి పైకి లేచి నా చెప్పులు తొడుక్కుని, వానిటీ బాగ్ తీసుకుని ఒక్క ఉదుటున ఆటో లోంచి బయటకు దూకి పరుగు మొదలు పెట్టాను. ఇంతలో నా ఫోన్ మ్రోగింది. రాగిణి అక్క. నేను ఫోన్ లో హలో అన్నాను. "మధు ఎక్కడున్నావు?" అని అడిగింది. చుట్టూ చూసి అక్కడ ఎదురుగా ఏదో బేకరీ ఉంటే ఆ బేకరీ పేరు చెప్పి, నే ఉన్న పరిస్థితిని వివరించి చెప్పాను. "కంగారు పడకు నేను వస్తున్నాను." అంది . ఊ.., అన్నాను. ఇంతలో నన్ను వెంటపడి వచ్చిన ఆటో డ్రైవర్ "ఐయామ్ సారీ మేడమ్ ఐ వాంట్ టు హల్పు యు. కానీ యు ఆర్ బ్యూటీ ఫుల్. సో కంట్రోల్ లాస్ట్. ఐవిల్ డ్రాప్ యు ఇన్ ది హోటల్. ట్రస్టు మి." అంటూ నన్ను ఆటోలో ఎక్కించి హోటల్ కి తీసుకొని వెళ్ళాడు. అక్కడికి వెళ్ళేసరికి మళ్ళీ నా ఫోన్ మోగింది. నే ఫోన్ తీసి హలో అన్నాను. హోటల్ గుమ్మం లో "మధు నేను రాగిణిని" అంటూ ఒకామె కనబడింది. ఆమెపక్కన నలుగురైదుగురు మాలాంటి అమ్మాయిలు ఉన్నారు. అందరూ ఆటో చుట్టూ మూగారు. డ్రైవర్ ను పట్టుకొని కిందకు లాగుతున్నారు. అప్పటికి నొప్పి కొంత తగ్గిన నేను కిందకి దిగి వాళ్ళని వారించి డ్రైవర్ కి డబ్బులిచ్చి పంపేసాను.

ఆటో వెళ్లి పోయాకా రాగిణక్క ఆప్యాయంగా నాదగ్గరకు వచ్చి నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకొని, నా చెయ్యి పట్టుకొని "రా మధు ముందు డిన్నర్ చేసి పైకి వెళ్ళి డ్రెస్ మార్చుకుని మీటింగ్ కు వెళ్దాం." అంది. నేను మౌనంగా తలూపాను. నాకు నడవటం చాలా కష్టంగా ఉంది. మోటార్ సైకిల్ మర్మాన్ని ఢీకొన్న చోట నొప్పి చాలా ఎక్కువగా ఉంది. ఇంతలో అక్కడ ఉన్న మిగతా సిస్టర్స్ నన్ను గమనించారు. నామీద అత్యాచారయత్నం జరిగిన విషయం వాళ్ళకి సూచనగా తెలుసు. వాళ్ళల్లో ఒకామె డాక్టర్. పేరు సుందరి. అసలు పేరు సుందర్.
గైనకాలజిస్ట్. ఎంతో మంది ఆడవాళ్ళ కు చికిత్సలు చేసి చేసి ఎంపథీతో సుందరి గా మారిపోయింది.
సుందరి రాగిణి తో '"సిస్టర్ ముందు డిన్నర్ పూర్తి చేసి రూం కి వెళ్ళాలి. ఈమె పరిస్థితి పరీక్షించి వెంటనే ట్రీట్మెంట్ ఇవ్వాలి." అని చెప్పింది. అందరం డిన్నర్ పూర్తి చేసాం. తరువాత నా రూం కి వెళ్ళాం. నా రూం లో నన్ను బెడ్ మీద వెల్లకిలా పడుకోమని చెప్పింది సుందరి. మిగిలిన వాళ్ళని కొంచెం సేపు బయటకు వెళ్ళమని చెప్పింది. సుందరి పక్కన రాగిణి ఉంది.
సుందరి నా డ్రెస్ విప్పేసింది. ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేదు. నా ఆకృతి చూసి ఇద్దరూ dropped their lower jaws. మంచి పొటమరించిన వక్షోజాలు. పాదం నుంచి నడుం వరుకు చాలా నునుపు తేలిన శరీరం. లోతైన బొడ్డు. నాజూకు గా ఉన్న చేతులు. కండ పట్టిన పిరుదులు. ఒక్క జననాంగం తప్ప అంతా చక్కని ఆడతనమే. అప్పుడు వాలిపోయి ఉన్న నా పెనిస్ ను గుప్పిట్లోకి తీసుకుని ప్రెస్ చేసింది. చైతన్యం లేదు. పెనిస్ వరుకూ బాగానే ఉంది. పెనిస్ కింద ఉన్న టెస్టికల్స్ ను చూసి ఉలిక్కి పడింది. అవి రెండూ ఎర్రగా కమిలి పోయి ఉన్నాయి. అన్ని వేపుల నుంచి పరిశీలించింది. కాసేపు ఆలోచించి "డియర్ మధు, నీకు రెండు ఆప్షన్స్.
ఒకటి... నీ ఊరు వెళ్ళాకా SRS చేయించుకోవడం. రెండు... పెనిస్ ఉంచుకుని టెస్టిస్ కు మందులు వాడి అలంకారం గా ఉంచుకోవడం." అని చెప్పింది. నేను మౌనంగా తలూపాను. తరువాత నన్ను బోర్లా పడుకోమంది. ఎత్తైన పిర్రలు. షేపు తీరిన నడుం. చక్కని ఫెమినైన్ షేపు. వెనుక దెబ్బ ఏమీ లేదు. నెమ్మదిగా లంగా, ఓణీ కట్టుకున్నా.
నీ లుక్స్ వండర్ ఫుల్ మధు. నేను ఒక పెయిన్ కిల్లర్ ఇస్తాను. టెస్టిస్ కు రాసు కోవటానికి ఆయింట్ మెంట్ ఇప్పిస్తానని చెప్పింది.
ఆయింట్ మెంట్ ప్రతి రెండు గంటలకు ఒక సారి వాడాలని చెప్పింది. అక్కడ ఉన్న సిస్టర్స్ లో నలుగురిని నాదగ్గర పెట్టి రాగిణి, సుందరి, మరికొంతమంది మీటింగ్ కు వెళ్దారు.

సుందరి చెప్పిన ఆయింట్ మెంట్ రాత్రి తెల్లవార్లూ మేల్కొని రెండు గంటలకు ఒకసారి చొప్పున అప్లై చేస్తూ వచ్చాను. అర్ధరాత్రి దాటాక పెయిన్ 90% తగ్గింది. తెల్ల వారు ఝామున మగతనిద్ర పట్టింది. మెలకువ వచ్చేసరికి ఉదయం ఎనిమిది గంటలైంది.
నెమ్మదిగా పగటిపూట నక్షత్రాల్లా భారతక్కా, రాగిణక్కా బృందం హోటల్ కి చేరారు. భారతక్క పరుగు పరుగున వచ్చి నా యోగక్షేమాలు అడిగింది.
డాక్టర్ సుందరి నన్ను పరీక్షించి ఎనర్జీ కి ఏదో సిద్ధ వైద్యవిధానము లో కొన్ని మందులు ఇచ్చింది. అవి తీసుకుని టిఫిన్ చేసిన కాసేపటికి ఎనర్జీ వచ్చింది. తరువాత భారతక్క, రాగిణక్కా నాకు తలంటు స్నానం చేయించారు. వాళ్ళతోపాటు సుందరి కూడా వచ్చి లోపల సాఫ్ట్ టచ్ ఉండే మెడికేటెడ్ పాంటీ వేసి, దానిపై పెట్టీ కోట్ కట్టారు. పైన తగిన బ్రా కట్టి మంచి లేత నీలంరంగు బ్లౌజ్ ధరింప చేశారు. ఆ పైన పాలపిట్ట రంగు కాటన్ శారీ ధరింప చేశారు. అందరం లంచ్ చేశాం.
మూడు గంటలకు పూల జడ వేసి ముస్తాబు చేశారు. తరువాత ఉదయం కట్టిన కాటన్ శారీ వగైరా విప్పించి పట్టుచీర కట్టించారు. మిగిలిన వాళ్ళందరూ రకాల చీరలు కట్టుకొని రెడీ అయ్యారు. మేము అందరం కూవగం పార్థ స్వామి వారి ఆలయానికి బయల్దేరాము. ఇక్కడితో ఈ భీకర అనుభవం ఇలా ముగిసింది.