గరిమ కథలు 12 విల్లుపురంలో నా తొలి భయానక అనుభవం

నేను లాడ్జిలో రూం తీసుకునేటప్పటికి టైం రాత్రి 9.30గంటలైంది. భారతక్క పేరు చెప్పాను. "ఓ అది దా నువ్వు. నీకు దా రూం నెంబరు 5 ఉంచినామమ్మా. మెట్లెక్కగానే లెఫ్ట్ సైడ్ డార్మిటరీ ఉండాది. అక్కడినుంచి 5వది నీ రూం. సాపాటు కావాలంటే రూంకి పంపుతాం. మీరు రూంకి పోండి. బాయ్ సామాను తెచ్చి పూడ్చుతాడు." అని చెప్పాడు కౌంటర్ లో ఉన్నాయన. కౌంటరు నుంచి రూం కీ తీసుకుంటూ చుట్టూ చూశాను. ఒక టేబుల్ దగ్గర నల్లగా, లావుగా, కండలు తిరిగిన నలుగురు మగాళ్ళు నన్ను తినేసేలా చూస్తున్నారు. ఓరగా వాళ్ళని చూస్తూ పైకి మెట్లెక్కెళ్ళాను.
బాయ్ సూట్ కేసు, బాగ్ తెచ్చి రూంలో పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.
నేను రూం తలుపులు దగ్గరకు చేరేసి ఎవరూ లేరు కదా అని బట్టలిప్పేసి బ్రా, పాంటీ లో ఉన్నాను. బాగ్ లోంచి నైటీ తీసుకుని తలమీంచి వేసుకుంటుండగా వెనుకనుంచి ఎవరో గట్టిగా నా నడుం ఒడిసి పట్టుకున్నట్టయ్యింది. ఇంతలో ఎవరో ముందునుంచి వచ్చి నా ఎదపొంగుల్ని పిసికేస్తున్నారు. ఇంతలో మరొకడు నా తల మీదున్న నైటీ లాగేశాడు. అప్పుడు చూశాను. హోటల్ లో కింద టేబుల్ దగ్గర ఉన్న నలుగురు నన్ను చుట్టు ముట్టేశారు. బాగా తాగేసున్నారు. ఒకడు నా పెదవులు కొరుకుతున్నాడు. నాటు సారా కంపు గుప్పున కొడుతోంది. నేను బయటకు వెడదామనుకుంటే బ్రా, పాంటీ లో ఉన్నా. అయినా గింజుకుంటున్నా.

నలుగురు తమిళంలో ఏదేదో మాట్లాడుతున్నారు. "నన్నొదలండి. నన్నొదలండి., ప్లీజ్ లీవ్ మి. ఫ్రిజ్ లీవ్ మి." వెనకాల ఉన్నవాడికి తెలుగు, ఇంగ్లీషు కొద్దిగా బాగానే వచ్చినట్లుంది. బేరం మొదలెట్టాడు. "పొన్ని, నీ రేటెంత? ఇదిగో ఈ అయిదు వేలు తీసుకో! మాతో వచ్చెయ్. నిన్ను ఒక అయిదు రోజులుంచుకుంటాం. రోజుకు అయిదు వేలిస్తామ"న్నాడు. "నేనలాంటిదాన్ని కాదన్నా!? ప్లీజ్ వదులన్నా!" అంటున్నా. "ఒసే! కొజ్జా లం...,! నువ్వు నెమ్మదిగా చెబుతే వినవే." అంటూ నా పాంటే వెనుకనుంచి కిందికి దించి నా పిర్రల సందులోంచి చాలా గట్టిగా ఉన్న తన అంగాన్ని చొప్పించాలని ట్రై చేస్తున్నాడు. ఒకడు నా చేతులు గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. ఇంతలో బయట ఎవరో చాలా మంది మెట్లెక్కి వస్తున్నట్లు అలికిడి అయ్యింది. వెంటనే నేను ఓపికంతా తెచ్చుకుని "భారతక్కా! ప్లీజ్.,. రక్షించండి. రక్షించండి." అంటూ అరవడం మొదలు పెట్టాను. వెంటనే పదిమంది బిలబిలలాడుతూ నా రూం లోపలికి వచ్చారు.
ఆ దుండగులుర్నీ చితక బాది బయటకు పంపేశారు.
"చెల్లీ నేను భారతక్కని. సారీ అమ్మా... మా మినీ బస్ మధ్యలో ట్రబులిచ్చింది. అందుకని కొంచెం ఆలస్యం అయ్యింది. మేం వచ్చే లోపు నీ మీద అఘాయిత్యం చేసేశారు చుప్పనాతోళ్ళు." అంటూ నన్ను వొళ్ళంతా ఉపశమనం కోసం ఒత్తుతూ దగ్గరకు తీసుకుంది. భారతక్కని చూశాను. అయిదడుగుల పైనే ఉంది ఎత్తు. ఒళ్ళు చాలా నాజూకుగా ఉంది. అందమైన కోలముఖం. చీర, జాకెట్టు ధరించింది. రెండూ చాలా టైట్ గా కట్టింది. జాకెట్ లోంచి చన్నులు రెండూ పెద్ద సైజు దెబ్బ పళ్ళలా ఉన్నాయి. గొంతులో ఎక్కడో చిన్న బొంగురుతనం ఉన్నా ఆడతనం వాళ్ళే ఎక్కువగా ఉన్నాయి.
"సమయానికి ఒచ్చారక్కా. లేకపోతే ఏమైపోయేదాన్నో?" అన్నా.
ఇంతలో ఒక వైపునుంచి "ఆ ఏమైయ్యేది. నీకు జబర్దస్తు గా ఓపెనింగయ్యేది." అని వినబడింది. భారతక్క "కుష్బూ, నువ్వు మాట్లాడకు" అని ఆపి.,. ఇదిగో మధు, ఇదిగో ఈమె ఖుష్బూ తెలంగాణనుంచి, ఈమెలీల, ఈమె పారిజాతం, ఈమె కన్య, ఈమె సరోజ, ఈమె పండరి, ఈమె మీరా, ఈమె జయ, ఈమె దేవిక, ఈమె నిరోష, ఈమె అంజలి అని పదకొండు మందినీ పరిచయం చేసింది. అందరూ స్నేహపూర్వకంగా పలకరించారు. "ఈ అయిదు రోజులూ నువ్వు ఒంటరిగా ఎక్కడికీ వెళ్ళకు." అని చెప్పింది. నేను బుద్ధిగా తలూపాను.
ఈ అయిదు రోజుల అనుభవాల్ని ఒక్కొక్కటిగా వ్రాస్తాను.